Laatste dagen Huanchaco en MACHU PICCHU

Hoi allemaal,

Hier is het laatste reisverslag van mijn reis naar Peru die geweldig was! Ik ben inmiddels veilig geland en ga gezellig kerstmis vieren.

De laatste weken bij de ramp waren super leuk! Er stond vaak om 3 uur een rij kinderen die allemaal aan het wachten waren tot wij kwamen en ze konden spelen. Dat is een verschil met de eerste weken, toen we vaak een uur moesten wachten voordat er kinderen kwamen. Dan voelt het wel goed waar je mee bezig bent. We hebben nog verschillende activiteiten gedaan met de kinderen, om de skateramp wat op te vrolijken. zoals dromenvangers maken. We wilden met de kinderen gaan praten over hun dromen voor de toekomst. Maar het enige wat de kinderen zeiden was dat ze wel dromen hadden en als we vroegen welke dan wisten ze het niet.. Dus daar kwamen we niet ver mee. Hopelijk hebben we ze wel gestimuleerd om over hun dromen en toekomst na te denken. Ook hebben we sneeuwvlokken gemaakt en onze laatste dag hebben we gevierd met een feestje. De kinderen konden zelf instrumentjes maken en we hadden wat koekjes en drinken meegenomen. Ik heb echt super genoten van de dagen op de skateramp en veel met de kinderen gespeeld. Extra knuffels gegeven en geprobeerd om van elke lach nog meer te genieten. Ik weet dat ik (en Devi en Dané) de kinderen heel erg ga missen, maar ik weet ook dat zij ons zullen missen. We hebben toch activiteiten opgezet die de kinderen eerder niet veel hebben gehad. Toen we weg gingen de laatste vrijdag kwamen er een paar meiden helemaal meegelopen en ze wilden eigenlijk niet weg. We mochten niet gaan van ze en ze bleven maar meelopen om ons knuffels te geven. Het afscheid was echt niet leuk, omdat je weet dat je ze waarschijnlijk nooit meer ziet. Maar het was een fantastisch avontuur met alle lieve kindjes dat ik zeker niet had willen missen!

Zaterdag zijn we met de bus terug naar Lima gegaan, daar hebben we een nachtje in een hostel geslapen. Het was maar een kort nachtje want we moesten om 4.30 alweer opstaan om naar het vliegveld te gaan. We namen zondag vroeg het vliegtuig naar Cusco en hadden dus nog tijd om even door het stadje te lopen. Het was wederom een leuk stadje met veel leuke souvenirwinkels. ’s Avonds zijn we op tijd naar bed gegaan omdat we de volgende dag om 4.40 uur in het hostel zouden worden opgehaald. Om 4 uur ging de wekker en na wat moeite met opstaan, waren we op tijd beneden om de taxi naar een treinstation te nemen. Op het treinstation hebben we wandelstokken gekocht, want dat zou moeten helpen tijdens het wandelen. Om 7 uur ging de trein en de rit was prachtig. We hadden brief gekregen die we aan het personeel van de trein moesten geven. Daarin stond dat we bij km 104 eruit moesten. Als we deze brief niet hadden, zouden ze niet zijn gestopt. Toen we bijna bij het punt waren zei een vrouw dat we vast klaar moesten gaan staan. De trein stopte en we werden echt gedropt bij een vervallen schuurtje. We zagen niemand (onze gids ook nog niet) en niemand anders moest eruit. Het was heel grappig om alle gezichten te zien van de mensen in de trein, die snapten er waarschijnlijk ook niet veel van. We stonden maar heel even in de regen te wachten toen de gids kwam, onze mini inca trail kon beginnen!

De wandeling begon bij een leuk bruggetje waarmee we de rivier over konden steken. Poncho aan (mooi paars…. Ik dacht dat hij donkerblauw was) en lopen maar! We liepen door een heel mooi stuk natuur, dat het regende had ook wel weer iets leuks. Onderweg zijn we twee oude inca ruïnes tegen gekomen, het was leuk om dit tijdens het wandelen te zien. Toch een voorbereiding op machu picchu. Ook kwamen we leuke watervalletjes tegen. We liepen in een bos dat altijd bewolkt is, dit is heel mooi om te zien. Het had echt iets mysterieus. We liepen langs afgronden waar je een heel mooi uitzicht had over de rivier en heel veel bomen. De bomen hier zijn ook allemaal verschillend en elke keer dat je verder loopt zijn er weer andere bomen. We liepen over trappen.. ‘Fuckiing steps’ werd de uitdrukking van onze wandeling.. Het omhoog lopen is geen probleem, maar die trappen zijn gewoon heel vermoeiend. Als ik straks thuis ben kan ik wel makkelijker de twee trappen op, toch ergens een voordeel. Na drie uur omhoog lopen hoefden we alleen nog maar een lange trap op en daarna zouden we alleen nog maar ‘flat’ hoeven lopen. We hadden ons er echt op ingesteld, want 7 uur omhoog lopen is toch geen pretje. Maar nadat we die stomme steps hadden gehad bleven we nog steeds omhoog lopen. We snapten er niks van, dus we vroegen het na aan onze gids, hij keek ons raar aan.. Want dit was toch flat? Juist.. het was de Peruaanse flat. Dat was even balen, maar gelukkig waren de meeste trappen voorbij. Natuurlijk hadden we ons doel voor ogen: Machu Picchu en de wandeling zelf was echt geweldig mooi. Toen we na bijna 7 uur wandelen eindelijk bij de sungate aankwamen, was het super mistig. We zagen niks.. NIKS. Daar stonden we dan, na onze wandeling van bijna 7 uur met al die trappen. De gids wist even niet zo goed wat hij moest doen, dus toen hij een foto van ons ging maken zei hij voor de grap ‘fucking steps’ en toen moesten we toch wel lachen. We hoopten op de dag erna, want dan zouden we terug kunnen gaan. Na de sungate moesten we nog ruim een half uur naar beneden lopen om Machu Picchu misschien wel te zien. En daar was hij toch te zien! Door alle wolken heen zagen we het! Nog niet heel goed, dus we gingen terug en de dag erna weer vroeg op.

De tweede dag gingen we opnieuw naar Machu Picchu om 5.00 uur gingen we met de bus omhoog. In het begin was het weer heel mistig, ik hoopte maar dat het snel weg zou trekken. Want ik zou echt heel teleurgesteld zijn als het we het weer niet konden zien. Maar opeens begon de mist weg te trekken en werd het steeds duidelijker. Het was adembenemend om dit te zien. De mist was weg en daar was het dan.. Machu Picchu zonder alle mist. WAUW! Ik kan ook niet onder woorden brengen hoe indrukwekkend het was, je moet het gewoon zien. Het is nog 10 x mooier dan de foto’s en filmpjes. We kregen een rondleiding door het dorpje en soms wist ik gewoon niet waar ik moest kijken, alles was mooi. Het is heel gek om je in te denken dat hier echt mensen hebben geleefd en ook raar dat het pas 100 jaar geleden ontdekt is. We zijn na de rondleiding op een plek gaan zitten met een heel mooi uitzicht en toen hebben we gewoon gekeken. Ik zou er uren naar kunnen kijken en nog steeds nieuwe dingen zien. De combinatie is perfect, een prachtige omgeving in de bergen en dan zo’n heel oud stadje waar nog heel veel van over is. Tijdens het kijken zagen we de beroemde alpaca’s, leuk dat we die ook gezien hebben want die horen er natuurlijk wel bij!

Met zeker het hoogtepunt van onze reis moeten we Peru toch echt verlaten. Het was een fantastische reis waarin ik heel veel nieuwe dingen heb mogen zien. Een herinnering die voor altijd zal blijven. Het reizen in combinatie met het project was super leuk, zo heb ik iets kunnen betekenen voor kinderen in het land en heb ik het land zelf ook mogen ontdekken. Leuk dat jullie mij gevolgd hebben en een hele fijne kerst!